لوازم نقاشی با آبرنگ

1-رنگ آبرنگ

خوب، شکی نیست که شما نیاز به خود رنگ آبرنگ دارید. اما چه نام تجاری و چه نوعی باید استفاده کنید یک انتخاب شخصی است. بیایید به گزینه های شما نگاه کنیم:

 بسیاری از مارک های با کیفیت پایین آبرنگ وجود دارند. آبرنگ را می توان بسیار ارزان و برای مارک های با کیفیت پایین ساخت اما قیمت های آبرنگ همان کیفیت نقاشی را منعکس می کنند. با استفاده از رنگ های آبرنگ با کیفیت پایین فقط منجر به سرخوردگی خواهید شد، بنابراین پیشنهاد من این است که از مارک های ارزان تر دور بمانید.

آبرنگ در سه شکل اصلی تولید می شود: تیوب، آبرنگ های پَن (Pan) که امکان جدا شدن هر رنگ آبرنگ را به شما نمی دهند و آبرنگ قرصی و گواش (تقریبا همیشه در شکل تیوب). تمام آبرنگ هاشامل رنگدانه (رنگ)، یک ماده از قبیل صمغ عربی (باندینگ) و آب (حلال) هستند. مواد دیگر برای تمیز کردن رنگ اضافه می شوند.

رنگ تیوبی، گواش و رنگ قرصی 

رنگ آبرنگ تیوبی - رنگ موجود در تیوب ها مایعی ضخیم تر هستند. می توان آن را بر روی یک پالت فشرده و با آب بیشتر مخلوط کرد. هنگامی که خشک می شوند، می توان آن را مانند آبرنگ قرصی دوباره فعال کرد. رنگ های آبرنگ تیوبی برای رنگ های شدید مناسب هستند. آبرنگ تیوبی به طور طبیعی غلیظتر از شکل قرصی است. رنگ های کثیف (که هنگام برخورد رنگ ها با هم اتفاق می افتد) به احتمال بسیار کم در رنگ های آبرنگ تیوبی اتفاق می افتند، زیرا احتمال آلودگی کمتر است. مخلوط کردن رنگها کمی آسانتر است.

قرصی (و یا پَن) - آبرنگ پن یا قرصی یک بلوک متمرکز رنگ است. وقتی آب به رنگ ها اضافه می شود، رنگ فعال می شود. رنگ ها روی قلم مو از پنل خارج می شوند و به سطح مورد نظر اعمال می شوند. در بسیاری از حالات، آبرنگ قرصی ترجیح داده می شود.

اگر  "در محل" نقاشی می کنید یا فقط "طرح" می زنید، آبرنگ قرصی یک راه حل کامل برای شما است. رنگ های قرصی برای حفظ و استفاده آسان هستند. یکی از اشکالات آن این است که رنگ ها می توانند به راحتی با هم مخلوط شوند و کثیف شوند هنگامی که بدون شستن قلم مو رنگ های مختلف را بر می دارید.

برای آبرنگ های قرصی، من عاشق مجموعه ی آینه ی رنگی Winsor & Newton Cotman هستم. یکم گران تراست، اما قوطی ها کاملا مدتی دوام می آورند.

متاسفانه این رنگ ها برای ایران گران هستند. می توانید از رنگ افرا و یا سن پترزبورگ یا قرص های آبرنگ آقا میری و آبرنگ رایمون شروع کنید. آبرنگ افرا و رایمون به خصوص آبرنگ رایمون که یک برند ایرانی است برای مبتدیان بسیار مناسب است.

گواش - بسیاری از مردم گواش را به عنوان یک شکل رنگ منحصر به فرد در نظر می گیرند. گواش نوعی آبرنگ است. گواش  می تواند برای تصاویر مشابه با رنگ های مات مانند اکریلیک یا رنگ روغن استفاده شود. همچنین می توانید با رقیق کردن آن را به آبرنگ تبدیل کنید.

اکثر هنرمندان برای ساخت نقاشی صرفا گواش را انتخاب می کنند، اما می توان آن را با رنگ آبرنگ برای تقویت برجستگی یا تشدید رنگ استفاده کرد.

جزئیات نقاشی با گواش

توصیه می شود با رنگ تیوبی های Cotman Watercolorsfor Winsor & Newton شروع به کار کنید. 

برای کسانی که فقط با گواش شروع می کنند، مارک ریوز یک مجموعه خوب را دارد. این آبرنگ قیمت بسیار رقابتی دارد و کیفیت رنگ آن بسیار خوب است. برای مجموعه ای حرفه ای تر از رنگ ها، شما می توانید مجموعه مقدماتی گواش طراحان Winsor & Newton را امتحان کنید.

2- برس یا قلم مو

برس هایی که برای کار با آبرنگ انتخاب می کنید برای استفاده نیز یک تصمیم شخصی است و وابستگی به سبک شما دارد. بسیاری از هنرمندان مارک خاصی را که بر اساس تجربه شخصی و علاقه شخصیشان است انتخاب می کنند. شما همچنین می توانید انواع خاصی از قلم مو را پیدا کنید که نتایج مختلفی را می توان با آن ها برای کارهای خاص به دست آورد.

اغلب هنرمندان قلم موهای نرم تر را ترجیح می دهند. قلم موهای سیبل و گوت بسیار نرم هستند. موی سابل( یک حیوان) دارای انعطاف بیشتری نسبت به موی بز است که به هنرمند کنترل بیش تری می دهد.

قلم مو نرم پلاستیکی توسط بسیاری از هنرمندان برای انعطاف عالی و کنترل استروک (ضربه ی قلم مو) ترجیح داده می شود. من در واقع ترجیح می دهم از قلم مو های پلاستیکی برای اکثر  کارهای کاربردی استفاده کنم.

قلم موهای سفت و سخت، مانند هاگ، اغلب اجتناب می شوند. در برخی شرایط، قلم موی سفت تر برای اثرات خاص و تولید بافت استفاده می شود.

3- Masking Fluid یا چسب میسکیت

مایعی بر پایه لاتکس است که می تواند به سطح کار با آبرنگ برای حفظ مناطقی از کاغذ که نیاز است سفید باقی بمانند و یا روی رنگ های قبلی آبرنگ استفاده شود.

در حالی که چسب میسکیت برای کنترل رنگ های آبرنگ در رنگ های لایه بندی شده عالی است، باید توجه داشت که می تواند قلم مو را از بین ببرد. توصیه می شود از یک برس قدیمی برای اعمال چسب میسکیت یا یک ابزار سفت و سخت مانند چوب دندان استفاده کنید.

هنگامی که چسب میسکیت به اهدافش خدمت کرد، می توان آن را با یک انگشت به طور مرتب مالش داد، و آن را از مناطق حفاظت شده روی سطح از بین برد.

4- Masking Tape و چسب کاغذی

برای نقاشی های کوچکتر با آبرنگ، Masking Tape یک چسب سفید است که می تواند برای کشیدن  و نگه داشتن کاغذ آبرنگ در یک سطح سفت و سخت مورد استفاده قرار گیرد. برای نقاشی های بزرگتر، اسکاچ ها و یک نوار قوی (نوار کاغذی روغنی) ممکن است استفاده شود.

5-اسفنج 

برای نقاشی آبرنگ، اسفنج را می توان برای ایجاد ساختار بافت مانند استفاده کرد. اسفنج ها را می توان در رنگ غوطه ور کرده و روی سطح مالید و بافت فیزیکی اسفنج را به یک الگوی صاف بر روی سطح نقاشی انتقال داد. از آنجا که اسفنج های دریایی هر کدام در بافت خود منحصر به فرد هستند، بسیاری از هنرمندان ترجیح می دهند چندین مجموعه را در اختیار داشته باشند.

6. مقوای آبرنگ

مقوایی که برای کار با آبرنگ انتخاب می کنید برای کار به همان اندازه قلم مو و رنگ مهم است. مقوا آبرنگ با جذب بالا، اجازه می دهد تا برای استفاده های لایه ای و طولانی با آبرنگ کار کنید. مقواهای آبرنگ بسیار متنوع هستند، اما سه شکل اصلی وجود دارد. هر فرم مقوا آبرنگ با توجه به روند تولید و وزن کاغذ طبقه بندی شده است.

کلد پرس - شاید محبوب ترین شکل مقوای آبرنگ کلد پرس باشد. از آنجا که مقوا در سیلندرهای سرد در طول فرایند تولید رد می شود، به عنوان "مقوای سرد" نامیده می شود. این فرایند یک الگوی ناقص نامنظم در مقوا ایجاد می کند. این نوع مقوا دارای بافت بیشتری می باشد چون حرارت کمتری دیده است.

هات پرس – مقوای هاات پرس hot press در بافت کمی نرمتر هستند، زیرا کاغذ از سیلندرهای داغ در طول فرایند تولید رد می شود. استروک های قلمو و ضربه های قلم مو معمولا در این نوع قابل مشاهده است.

خشن یا راف rough - بر خلاف مقوای داغ و سرد، مقوای خشن بر روی سیلندر ها نادیده گرفته می شود. در عوض، آنها به سختی فشار داده می شوند یا فشار داده نمی شوند. بافت حاصل دندانه ای سنگین با الگوی نامنظم است.

مقوا های آبرنگ همچینین با توجه به وزن آنها طبقه بندی شده است. مقوای سنگین تر معمولا مورد نظر هستند، زیرا آنها بیشتر سفت و سخت هستند و قادر به نگه داشتن آب و کار طولانی مدت هستند و هنگام کار با آبرنگ سریع خشک نمی شوند. وزن مقوا به وزن یک برگ مقوا (500 ورق) اشاره دارد.

 به طور معمول، مقوای آبرنگ در سه وزن مختلف در دسترس هستند:

90 پوند (180 گرم) - به اندازه کافی ضخیم هستند برای جذب کارهای خیس.

140 پوند (300 گرم) - کاغذ ضخیم تر که قادر به جذب اعمال رنگ ها متعدد و لایه ای با لرزش کوچک قلم مو است.

300 پوند (640 گرم) - مقوا ی آبرنگ بسیار ضخیم که قادر به جذب اعمال متعدد آبرنگ بدون هیچ گونه لرزش است.

معمولا وزن های سنگین تر مقواهای آبرنگ گران تر هستند و کیفیت بالایی در نظر گرفته می شوند.

7- پنل پشتیبانی (تخته شاسی) drawing board

اکثر هنرمندان ترجیح می دهند که مقوای آبرنگ را به تخته شاسی خود متصل کنند. می تواند هر نوع سطح سفت و سخت باشد که پشت و سنگینی مورد نیاز را فراهم می کند و مقوای آبرنگ را می توان هنگام کار روی آن نگه داشت.

هنگامی که یک تخته شاسی استفاده می شود، کار را می توان بر روی پایه نصب کرد. برای کسانی که ترجیح می دهند روی یک سطح صاف کار کنند، یک تخته شاسی به شما اجازه می دهد تا نقاشی را بلند کنید و شیب دهید، رنگ خیس را روی مقوا با جهت دادن به آن هدایت کنید تا به قسمت های مورد نظر بر روی سطح جریان یابد.

8- پالت

اگر رنگ تیوبی استفاده شود، یک پالت خوب ضروری است. پالت های یکبار مصرف، مانند کاغذ پالت، می تواند مورد استفاده قرار گیرند. آبرنگ خشک شده را می توان با آب مجددا فعال کرد، بنابراین استفاده از یک پالت یکبار مصرف در اکثر شرایط معقول نیست.

تولید کنندگان انواع راه حل های پالت را برای هنرمند آبرنگ تولید می کنند. من ترجیح می دهم از یک پالت پلاستیکی استفاده کنم که قابل انعطاف است. پالت هایی که می توانند مهر و موم شوند، رنگ را به مدت زمان بسیار طولانی تر حفظ می کنند. پالت پلاستیکی برای جدا کردن آسان رنگ زمانی که خشک و مقاوم در برابر آب شده است، خوب است.

9- مداد طراحی

در حالی که بعضی از هنرمندان رنگ نقاشی را مستقیم به سطح نقاشی می زنند و کار را شروع می کنند، بیشتر نقاشان ترجیح می دهند که ابتدا موضوع یا صحنه را با یک مداد گرافیت طراحی کنند. معمولان این مدادها بافت سبک تری دارند و آنچنان شدتی ندارند و پس از اعمال رنگ آبرنگ قابل دیدن نیستند مانند مداد H3. با این حال، برخی هنرمندان ترجیح می دهند که خطوط طراحی در پایان کار مشخص باشند. هر دو روش کاملا قابل قبول هستند و از سبک شخصی و اولویت شما منعکس می شوند.

برخی از مدادهای سخت تر می توانند موجب ایجاد کثیفی در سطح شود که می تواند بر روی کاربرد های بعدی آبرنگ تأثیر بگذارد. به همین دلیل توصیه می شود که یک مداد نرمتر یا متوسط ​​تر استفاده کنید. اگر نمیخواهید خطوط شما قابل مشاهده باشد، من پیشنهاد می کنم مداد طراحی برای کار با آبرنگ سخت تر از "2H" یا بسیار نرم تر از یک "2B" نباشد. اگر چه مدادی که شما استفاده می کنید در نهایت با توجه به مقدار فشار که روی آن می دهید تاثیر می گذارد.

لازم به ذکر است که یک تراش با کیفیت نیز اهمیت دارد. این روزها من با یک تراش فلزی دستی ساده تراش می کنم.

10- پاک کن خمیری

بخش های طراحی شده روی مقوای آبرنگ که بیش از حد پررنگ هستند و یا هنوز هم بعد از نقاشی قابل مشاهده هستند، می توانند با یک پاکن خمیری پاک شوند. پاک کن های خمیری نرم و قابل انعطاف هستند و هنگام استفاده دندانه ای های مقوا و بافت مقوا مشکلی نخواهند داشته و ریش ریش نمی شوند.

11- مداد آبرنگی

مداد آبرنگی تقریبا نوع منحصر به فردی از آبرنگ است. من شخصا احساس می کنم که روند تفکر در استفاده از آنها کاملا منحصر به فرد است.

مداد آبرنگ را می توان به چند روش استفاده کرد:

به سطح خشک کشید و سپس با آب فعال کرد. (محبوب ترین تکنیک.)

اعمال شده به مناطق مرطوب

نوک مداد را قبل از استفاده ، یا مداد را در آب یا با استفاده از آب با یک قلم مو، خیس کنید.

نوک مداد را با قلم مو تماس دهید و سپس  با قلم مو رنگ کنید (مانند آبرنگ قرصی).

مداد آبرنگی مورد علاقه من مداد آبرنگ Derwent است. این مارک یک انتخاب عالی از رنگ های بسیار طبیعی است و در هنگام فعال بودن درخشان هستند. (در برخی از مارک های مداد آبرنگی، رنگ ها تمایل دارند یک دید مصنوعی دهند.)

12- راپید  یا Pigment Liner

برای طراحی، نوشتن و طرح زدن استفاده می شوند. راپیدها نوک تیز و فلزی دارند که کار با آن ها را برای خط کشی و قالب ها راحت می کنند. همچنین جوهر سیاه آن ضد آب و سبک است ولی در پیش نویس ها اجازه پاک کردن را می دهند بعضی سبک های آبرنگ از آن برای تکمیل کار و بُعد دادن و خط دار کردن طرح نهایی استفاده می شوند.